Day 9 : 黙れ！！

หายหน้าไปนานเลยค่ะ เพราะทั้งหางาน ทั้งแต่งฟิค

ไม่มีเวลาอัพบล็อคเรยยย แต่วันนี้มาแล้วนะคะ 

มาเพื่อบ่นๆๆๆ และระบายๆๆๆ สิ่งที่อัดอั้นตันใจ 

เพราะบล็อคนี้ใช้เป็นที่ระบายอยู่ละ (=__=")


คำเตือน อาจมีถ้อยคำหยาบคาย หรือไม่เหมาะสม

ถ้าไม่อยากเสียสุขภาพจิตก็อย่าอ่านเลยค่ะ เราเตือนคุณแล้ว


ที่อยากจะระบายก็คือเรื่องคนที่ชอบมาถามว่า " เมื่อไหร่จะทำงาน? "

ขอโทษค่ะ คุณเป็นใครคะ? มีความสัมพันธ์ทางไหนกับฉันมิทราบ? 

ถึงได้ชอบมาเสือกเรื่องของฉันเหลือเกิน ฉันไปว่างงานอยู่บนกบาลคุณหรอ? 

คนภายนอกไม่เท่าไหร่ แต่พวกญาตินี่สิ ไม่ให้กำลังใจแล้วยังมาถามกดดันอีก

พอเราบ่นว่าเจอแต่งานไม่ตรงกับสายที่เรียน ก็บอกให้เราพยายามกว่านี้สิ 


เอ๊าาาา ที่ผ่านมาตูไม่พยายามหรอเนี่ย? ใครจะมาเข้าใจความเครียดของตูบ้าง?

พวกมรึงลองมาว่างงานอย่างกูมั้ย? แล้วจะได้รู้ว่ากูไม่ได้สบายใจเลย (- -*)

โอ๊ยยย เครียดโว๊ยยยยยยยย ก็ไม่ได้อยากเอาคำพูดของคนอื่นมาใส่ใจหรอก

แต่มันก็อดคิดไม่ได้นี่นา ทำไมเราถึงยังไม่มีงาน? เพราะเราเลือกงานหรอ? 

มันก็ไม่ใช่ แต่งานส่วนใหญ่รับแต่พวกการตลาด บัญชี ไอที ซึ่งเราไม่ถนัด

ไอ้ที่เราถนัดก็รับคนที่สอบผ่านญี่ปุ่นระดับ N3 ขึ้นไป ซึ่งเราก็รอสอบอยู่

แถมทางบ้านก็ให้สอบแต่งานราชการอีก กูอยากจะบ้าตาย!!!!! 

เคยคิดอยากตายให้รู้แล้วรู้รอด แต่สงสารพ่อแม่ต้องเสียใจมากแน่ๆ 

ตอนนี้ยังมีชีวิตอยู่ก็พยายามต่อไป เพื่อตนเอง เพื่อเก็บเงินทำตามฝันของเรา สู้โว้ย!!