2555-05-28

Day 4 : เส้นทางที่ต่างกัน

ความจริงก็เคยรู้สึกมานานแล้ว แต่วันนี้อยากมาระบายความในใจ

เผื่อจะรู้สึกสบายใจขึ้นมาบ้าง ไม่งั้นคงอัดอั้น จุุกอกตายอยู่อย่างนี้

คิดถึงคนที่คุยในเรื่องเดียวกัน คอเดียวกัน ชอบอะไรเหมือนๆ กัน 

แต่คงเป็นเพราะการเรียนที่ทำให้พวกเราห่างเหินกันไป...

เมื่อก่อนเราเรียนมหาลัย อยู่หอพัก แล้วน้องอีกคนเรียน ม.ปลาย

เลยเจอกันบ่อย แทบจะทุกวันเลย แถมยังคุยกันจนถึงดึกดื่นได้

แถมเรายังชอบเล่นแต่งฟิคกันอย่างสนุกสนาน เราไม่เคยลืมช่วงเวลานั้นเลย

แต่มาตอนนี้น้องเรียนมหาลัย ส่วนเราเรียนจบมาแล้ว ทำให้ไม่มีโอกาสได้เจอกัน

และสาขาที่น้องเรียนก็เป็นงานฝีมือล้วนๆ ทำให้ยิ่งเจอตัวกันยากมากขึ้น 


แล้วตอนนี้น้องก็ไปสนใจอนิมะ สนใจเกมส์มากกว่า ไม่ค่อยได้ติดตามสครูวเหมือนเดิม 

ทำให้เรารู้สึกเหงาที่ต้องตามคนเดียว ไม่ค่อยมีใครคุยด้วย ถึงจะมีบ้างแต่มันก็ไม่ใช่ 

อยากย้อนเวลากลับไป ณ ตอนนั้นอีกจังเลย อยากให้น้องคนเดิมกลับคืนมา 

น้องบอกว่าเป็นเพราะสาขาที่เรียนเลยทำให้ต้องติดตามอนิเมะเพื่อศึกษาลายเส้น 

เราก็เข้าใจ เพื่อเป็นประโยชน์แก่การเรียนของเค้า ก็ไม่ได้ห้ามหรือว่าอะไร 

ถ้าหากเค้าจะไปสนใจอย่างอื่นมากกว่าจะมาตามศิลปินวิช่วล 


แล้วปัญหามันอยู่ที่ว่า เธอชอบอนิเมะ พี่ชอบศิลปินกับยาโออิ 

จะมาคุยกันเหมือนเมื่อก่อนมันก็รู้สึกไม่เหมือนเดิม ความจริงเราเองก็คุยเรื่องทั่วไปก็ได้

เมื่อก่อนก็คุยเรื่องทั่วไป รวมถึงเรื่องสครูว มันไปด้วยกันได้ 

แต่ตอนนี้เราชอบอีกวงเพิ่มขึ้นมา แต่น้องก็รู้จักแค่เพียงผิวเผินเท่านั้น 

เราตามทั้งสครูวกับอันโดะพร้อมกัน ยิ่งวงหลังเนี่ยเราเพิ่งชอบใหม่ๆ 

ชอบเพราะเราจับคู่มานาบุกับอิคุมะตามนิสัยสาววาย ชอบจิ้น 

แต่น้องไม่ใช่สาววาย เกรงว่าถ้าเราไปเล่าให้ฟังมากๆ ก็เหมือนไซโคหรือยัดเยียด

เค้าบอกว่าถึงเค้าไม่ใช่สาววาย แต่เค้าก็รับฟังได้ แต่พอเจอกันในเอ็ม 

เราก็เล่าเรื่องมานาบุกับอิคุมะให้ฟัง แล้วน้องก็บอกว่า มาถึงก็คุยแต่คู่นี้ ก็ไม่รู้จะตอบยังไงดี

แล้วเราจะทำไงล่ะ? ก็เลยบอกว่าไป ตอนนี้น้องอยู่สายอนิเมะ ส่วนพี่อยู่สายแฟนเกิร์ล

เค้าก็ไม่ชอบให้เรามาแบ่งสายแบบนี้อีก เพราะเป็นพี่น้องกันนี่นา คุยกันได้ทุกเรื่องไม่ใช่หรอ? 

ตอนนั้นเราก็นึกฉุนจึงพูดไปว่า ไม่ต้องการคนคุยหรอก ตอนนี้แค่ต้องการคนฟังก็พอ 

ก็เกิดมีปัญหาเข้าใจผิดกันอีก (- -) แล้วเราจะทำไงดีล่ะ จะให้คุยเรื่องอนิเมะ เราก็ไม่ได้ตามตลอด

เราชอบแต่กินทามะอย่างเดียว เรื่องอื่นไม่สน ขี้เกียจตาม น้องก็ไม่ได้ดูเรื่องนี้อีก เฮ้อออ


ตอนนี้เราคงเดินทางคนละสายกันจริงๆ แหละ ถึงเธอจะโกรธหรือจะน้อยใจที่พูดแบบนี้ก็ตาม

แต่เท่าที่ผ่านมาก็มีเหตุการณ์ที่แสดงให้เห็นแล้วว่าต่างคนต่างก็อยู่ในโลกของตัวเอง

อยู่กับสิ่งที่ตัวเองรักและชอบ ส่วนโลกเดิมๆ ที่เคยอยู่ด้วยกัน ที่เคยชอบและติดตามมาด้วยกัน 

มันก็เลือนหายไปทีละนิดแล้วล่ะ เธอบอกว่ายังชอบสครูวอยู่ แต่ไม่ค่อยได้ตามเหมือนเคย

แต่ก็ไม่ได้เปลี่ยนใจไปชอบหนุ่มวงอื่นเลย อ้าว? ทีตัวเองยังไปสนใจอนิเมะ มังงะ เกมส์แทน

แล้วจะมาว่าพี่ที่ไปชอบวงอื่นเพิ่มไม่ได้หรอกนะ เพราะพี่ชอบวิช่วลเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว


เราไม่ได้แบ่งสายเพราะอยากแยกประเภทว่าเธอชอบอันนั้น แต่ชั้นชอบอันนี้ หรอกนะ

พวกเราก็ยังคุยกันเหมือนเดิม เพียงแค่เรื่องความชอบเท่านั้นที่ต่างกันออกไป

เราแค่แสดงจุดยืนว่าเราอยู่สายแฟนเกิร์ลของสครูวกับอันโดะเท่านั้น ยาโออิด้วย 

ส่วนอนิเมะก็รักมั่นกับกินทามะอย่างเดียว จะไม่มีทางเปลี่ยนใจไปชอบอย่างอื่นแน่นอน

ที่อัพเนี่ยไม่ได้จะมาต่อว่าอะไรหรอกนะ แค่อยากระบายความในใจที่เก็บกดมานาน

ก็คนมันเหงา อยากได้วันเวลาเดิมๆ กลับคืนมาก็เท่านั้น อยากได้คนที่คุยและฟังได้ทุกเรื่อง

แต่เธอก็ไม่ค่อยได้ว่างเลย ติดเรียน ไม่สบายเราก็พอเข้าใจ 

แต่ติดเกมส์ ติดอนิเมะเลยทำให้ไม่ได้คุยกันแบบเปิดอกจริงๆ จังๆ เสียที

ถ้าจะโกรธ จะงอน จะน้อยใจพี่ก็ไม่ว่า เพราะพี่ก็รู้สึกแบบนั้นกับเราเหมือนกัน แฟร์ๆ นะ











ไม่มีความคิดเห็น: