Day 4 : เส้นทางที่ต่างกัน

ความจริงก็เคยรู้สึกมานานแล้ว แต่วันนี้อยากมาระบายความในใจ

เผื่อจะรู้สึกสบายใจขึ้นมาบ้าง ไม่งั้นคงอัดอั้น จุุกอกตายอยู่อย่างนี้

คิดถึงคนที่คุยในเรื่องเดียวกัน คอเดียวกัน ชอบอะไรเหมือนๆ กัน 

แต่คงเป็นเพราะการเรียนที่ทำให้พวกเราห่างเหินกันไป...

เมื่อก่อนเราเรียนมหาลัย อยู่หอพัก แล้วน้องอีกคนเรียน ม.ปลาย

เลยเจอกันบ่อย แทบจะทุกวันเลย แถมยังคุยกันจนถึงดึกดื่นได้

แถมเรายังชอบเล่นแต่งฟิคกันอย่างสนุกสนาน เราไม่เคยลืมช่วงเวลานั้นเลย

แต่มาตอนนี้น้องเรียนมหาลัย ส่วนเราเรียนจบมาแล้ว ทำให้ไม่มีโอกาสได้เจอกัน

และสาขาที่น้องเรียนก็เป็นงานฝีมือล้วนๆ ทำให้ยิ่งเจอตัวกันยากมากขึ้น 


แล้วตอนนี้น้องก็ไปสนใจอนิมะ สนใจเกมส์มากกว่า ไม่ค่อยได้ติดตามสครูวเหมือนเดิม 

ทำให้เรารู้สึกเหงาที่ต้องตามคนเดียว ไม่ค่อยมีใครคุยด้วย ถึงจะมีบ้างแต่มันก็ไม่ใช่ 

อยากย้อนเวลากลับไป ณ ตอนนั้นอีกจังเลย อยากให้น้องคนเดิมกลับคืนมา 

น้องบอกว่าเป็นเพราะสาขาที่เรียนเลยทำให้ต้องติดตามอนิเมะเพื่อศึกษาลายเส้น 

เราก็เข้าใจ เพื่อเป็นประโยชน์แก่การเรียนของเค้า ก็ไม่ได้ห้ามหรือว่าอะไร 

ถ้าหากเค้าจะไปสนใจอย่างอื่นมากกว่าจะมาตามศิลปินวิช่วล 


แล้วปัญหามันอยู่ที่ว่า เธอชอบอนิเมะ พี่ชอบศิลปินกับยาโออิ 

จะมาคุยกันเหมือนเมื่อก่อนมันก็รู้สึกไม่เหมือนเดิม ความจริงเราเองก็คุยเรื่องทั่วไปก็ได้

เมื่อก่อนก็คุยเรื่องทั่วไป รวมถึงเรื่องสครูว มันไปด้วยกันได้ 

แต่ตอนนี้เราชอบอีกวงเพิ่มขึ้นมา แต่น้องก็รู้จักแค่เพียงผิวเผินเท่านั้น 

เราตามทั้งสครูวกับอันโดะพร้อมกัน ยิ่งวงหลังเนี่ยเราเพิ่งชอบใหม่ๆ 

ชอบเพราะเราจับคู่มานาบุกับอิคุมะตามนิสัยสาววาย ชอบจิ้น 

แต่น้องไม่ใช่สาววาย เกรงว่าถ้าเราไปเล่าให้ฟังมากๆ ก็เหมือนไซโคหรือยัดเยียด

เค้าบอกว่าถึงเค้าไม่ใช่สาววาย แต่เค้าก็รับฟังได้ แต่พอเจอกันในเอ็ม 

เราก็เล่าเรื่องมานาบุกับอิคุมะให้ฟัง แล้วน้องก็บอกว่า มาถึงก็คุยแต่คู่นี้ ก็ไม่รู้จะตอบยังไงดี

แล้วเราจะทำไงล่ะ? ก็เลยบอกว่าไป ตอนนี้น้องอยู่สายอนิเมะ ส่วนพี่อยู่สายแฟนเกิร์ล

เค้าก็ไม่ชอบให้เรามาแบ่งสายแบบนี้อีก เพราะเป็นพี่น้องกันนี่นา คุยกันได้ทุกเรื่องไม่ใช่หรอ? 

ตอนนั้นเราก็นึกฉุนจึงพูดไปว่า ไม่ต้องการคนคุยหรอก ตอนนี้แค่ต้องการคนฟังก็พอ 

ก็เกิดมีปัญหาเข้าใจผิดกันอีก (- -) แล้วเราจะทำไงดีล่ะ จะให้คุยเรื่องอนิเมะ เราก็ไม่ได้ตามตลอด

เราชอบแต่กินทามะอย่างเดียว เรื่องอื่นไม่สน ขี้เกียจตาม น้องก็ไม่ได้ดูเรื่องนี้อีก เฮ้อออ


ตอนนี้เราคงเดินทางคนละสายกันจริงๆ แหละ ถึงเธอจะโกรธหรือจะน้อยใจที่พูดแบบนี้ก็ตาม

แต่เท่าที่ผ่านมาก็มีเหตุการณ์ที่แสดงให้เห็นแล้วว่าต่างคนต่างก็อยู่ในโลกของตัวเอง

อยู่กับสิ่งที่ตัวเองรักและชอบ ส่วนโลกเดิมๆ ที่เคยอยู่ด้วยกัน ที่เคยชอบและติดตามมาด้วยกัน 

มันก็เลือนหายไปทีละนิดแล้วล่ะ เธอบอกว่ายังชอบสครูวอยู่ แต่ไม่ค่อยได้ตามเหมือนเคย

แต่ก็ไม่ได้เปลี่ยนใจไปชอบหนุ่มวงอื่นเลย อ้าว? ทีตัวเองยังไปสนใจอนิเมะ มังงะ เกมส์แทน

แล้วจะมาว่าพี่ที่ไปชอบวงอื่นเพิ่มไม่ได้หรอกนะ เพราะพี่ชอบวิช่วลเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว


เราไม่ได้แบ่งสายเพราะอยากแยกประเภทว่าเธอชอบอันนั้น แต่ชั้นชอบอันนี้ หรอกนะ

พวกเราก็ยังคุยกันเหมือนเดิม เพียงแค่เรื่องความชอบเท่านั้นที่ต่างกันออกไป

เราแค่แสดงจุดยืนว่าเราอยู่สายแฟนเกิร์ลของสครูวกับอันโดะเท่านั้น ยาโออิด้วย 

ส่วนอนิเมะก็รักมั่นกับกินทามะอย่างเดียว จะไม่มีทางเปลี่ยนใจไปชอบอย่างอื่นแน่นอน

ที่อัพเนี่ยไม่ได้จะมาต่อว่าอะไรหรอกนะ แค่อยากระบายความในใจที่เก็บกดมานาน

ก็คนมันเหงา อยากได้วันเวลาเดิมๆ กลับคืนมาก็เท่านั้น อยากได้คนที่คุยและฟังได้ทุกเรื่อง

แต่เธอก็ไม่ค่อยได้ว่างเลย ติดเรียน ไม่สบายเราก็พอเข้าใจ 

แต่ติดเกมส์ ติดอนิเมะเลยทำให้ไม่ได้คุยกันแบบเปิดอกจริงๆ จังๆ เสียที

ถ้าจะโกรธ จะงอน จะน้อยใจพี่ก็ไม่ว่า เพราะพี่ก็รู้สึกแบบนั้นกับเราเหมือนกัน แฟร์ๆ นะ

Day 3 : เบื่อคนหลงตัวเอง

สวัสดีอีกครั้งค่ะ -ยิ้ม- ทุกคนสบายดีมั้ยเอ่ย?  

เห็นทีว่าจะได้ย้ายมาอยู่บล็อคเกอร์อย่างถาวรซะแล้ว

เพราะเข้าเอ็กทีนไม่ได้เลย เสียดายเอนทรี่เก่าๆ จัง (T^T)

แต่ไม่เป็นไร...เริ่มต้นใหม่ที่นี่ก็ได้เนาะ 


ที่นี่เป็นบล็อคที่ปลอดภัย เพราะไม่มีใครรู้ว่าเราทำบ้านใหม่ที่นี่

จะได้ไม่ต้องมีผู้ประสงค์ไม่ดีตามมาสอดส่องอีกแล้ว 

ไม่รู้เป็นโรคจิตอะไรของมัน หรือระแวงว่าจะโดนพาดพิง? 

ไม่ใช่ว่าคิดไปเองหรอกนะ แต่นิสัยของมันชอบมาสอดแนมศัตรูอยู่แล้ว

แล้วก็เอาไปเห่าหอนลับหลัง เออ...พวกเมิงคงจะมีความสุขอยู่แค่นี้อ่ะนะ

ช่างหัวแม่มเถอะ เราไม่ได้ไปตามดูบล็อคมันให้เสียเวลาหรอก ไร้สาระสิ้นดี 

ต่อจากนี้เราขออนุญาตระบายด้วยคำหยาบนิสๆ แต่ไม่ถึงกับหยาบมากมายนะคะ


ตั้งแต่เลิกติดต่อกับมันแล้วเราไม่เคยไปดูบล็อคของมันอีกเลย 

เมื่อก่อนเราก็ยอมรับว่าแอบไปสอดแนมทวิตของมันบ้าง

ก็เห็นว่ามีแต่ทวิตอวดชาวบ้าน ด่าคนอื่นไปทั่ว ปากเมิงดีแต่เห่าใช่มั้ย? 

พูดกับแฟนคลับไทยด้วยกันอีกอย่าง พูดกับศิลปินอีกอย่าง เรียกว่าสองหน้ารึเปล่า?

ถ้าศิลปินเค้าอ่านภาษาไทยออกคงจะคิดว่ายัยคนนี้ตอแหลแน่ๆ 


ล่าสุดเมื่อสองอาทิตย์ก่อนเจอบล็อคของมันอัพเรื่องไปอีเว้นท์สครูว

เล่าเรื่องเข้าข้างตัวเองอยู่นั่นแหละ เบียวจับเสื้อ จินดึงมือไปกุม

มานาบุเป็นฝ่ายจับมือก่อน แล้วคัสเรียกไปจับมือ อ่านแล้วรู้สึกแหวะ -อ้วก-

แถมยังบอกพี่รุยอีกว่า ถ้ามาไทยแล้วบอกกันบ้างนะคะ -แอ๊บเสียง-

เมิงเป็นไรกับเค้า? ทำไมรุยต้องมาบอกคนอย่างเมิงด้วยห๊ะ?? 

ความจริงคงมีแค่ 10 เปอร์เซนต์ นอกนั้นก็ใส่ไข่โม้ให้คนอื่นรู้สึกอิจฉา


บอกตรงๆ แมนๆ เลยเราไม่ได้รู้สึกอิจฉามันเลย เพราะคิดว่ามันโม้เข้าข้างตัวเองอยู่แล้ว 

เมื่อก่อนก็เคยบอกว่า พอปล่อยมือจากจิน ยูโตะก็ดึงไปกุมทันที 

แล้วเมคให้ดูเหมือนว่ายูโตะสนใจเธอมากมาย ทั้งๆ ที่หน้าตาก็พื้นๆ

ยังมีหน้ามาด่าคนอื่นว่าหน้าตาเหมือนเจอผี หน้าเหมือนบ้านผีสิง 

แล้วพวกมรึงคิดว่าตัวเองสวยตายล่ะ? เกิดมาล้มญาญ่า ล้มอั้ม ล้มชมพู่อีก

กรุเห็นหนังหน้าเมิงแล้วไม่มีส่วนไหนบนใบหน้าที่บ่งบอกว่าโมเอ้ได้เลย 

แค่นี้ไม่พอ...ยังอวยว่าตัวเองแต่งชุดเมดแล้วดูดีอีก -ขอวิ่งไปอ้วก-

แต่จริงๆ แล้ว " ดูไม่ได้ " มากกว่ามั้ง (:P) ถ้ามั่นใจว่าแต่งเมดแล้วสวย 

ทำไมไม่เคยเอามาอวดให้ดูเลยล่ะ? ชอบอวดมากไม่ใช่หรอ? 


เรื่องขี้อวดช่างแมร่งเถอะ อ่านรีพอร์ตของมันแล้วรู้สึกคลื่นไส้ 

แต่มาปรี๊ดตรงที่ว่า มันอ้างคำพูดของเบียวเกี่ยวกับการซัพพอร์ตวงว่า...


" ไม่ใช่แค่ชอบนะ ต้องซัพพอร์ตด้วย " เบียวพูดเองนะคะ -ยิ้ม-


เหรอออออออออออออออออออออออออออออออออออ

ใครเชื่อคำพูดของมรึงก็ไปแดกหญ้าแทนข้าวแล้วล่ะ (-*-) 

ถ้าเบียวพูดแบบนี้จริงๆ กรุยอมเลิกชอบสครูวเลยก็ได้วะ!!! 

ในโลกนี้จะมีศิลปินที่ไหนจะฆ่าตัวตายด้วยคำพูดทำนองนี้บ้าง?? 

เราคิดว่าเบียวคงพูดทำนอง  " ช่วยสนับสนุนด้วยนะครับ " มากกว่า


เมิงโง่หรือบ้ากันแน่? แปลเจตนาของศิลปินผิดๆ แล้วเสือกมาอวดฉลาด

คำพูดแบบนี้มันเข้าทำนอง " บังคับซื้อ บังคับซัพพอร์ต " ชัดๆ

ถ้าใครที่ชอบสครูว แต่ไม่เคยได้มีโอกาสไปมีทติ้งมาเจอบล็อคเมิงเข้า

เค้าจะรู้สึกยังไง? แล้วเค้าจะคิดว่าเบียวเป็นคนแบบไหน? เมิงได้คิดถึงข้อนี้รึเปล่า? 

ไหนว่ารักสครูว? แต่เมิงพูดแบบนี้ก็เท่ากับทำลายชื่อเสียงของวงเค้า อิจ๊าดง่าว!!

จบนะ -ยิ้ม-

Day 2 : ココアグルップ！

คงจะงงกันใช่มั้ยคะ? ว่า " โกโก้กรุ๊ป " คืออะไร? 

เป็นชื่่อกลุ่มของพวกเราเอง ตอนแรกเป็นชื่อวงของน้องสาว

วงนี้ก่อตั้งเมื่อพวกเค้าอยู่ ม.4 จนตอนนี้จะขึ้นปี 2 กันแล้วล่ะ

และเราถึงจะอายุมากที่สุดในกลุ่ม แต่ก็เป็นน้องใหม่ของกลุ่มนะคะ 


สมาชิกกลุ่มโกโก้มีทั้งหมด 7 คน เรา ยีนส์ เจ้าชาย ไรเฟิล 

ไฮเดน วินเซนต์ และชามิน ค่ะ (^^) v

พวกเราไม่ได้ตั้งกลุ่มขึ้นมากันเล่นๆ เพราะนึกสนุกหรอกนะ 

แต่ข้อปฏิบัติของกลุ่มเราก็คือ รักกันเหมือนพี่น้อง มีอะไรก็ช่วยเหลือกัน

มีความจริงใจต่อกัน ไม่เฟค ไม่เสแสร้ง ไม่คบหากับคนที่พวกเราเกลียด

ไม่มีแบ่งชนชั้น อายุ เพศ วัย และที่สำคัญ " ต้องไม่มีความลับต่อกัน " ค่ะ 


จริงๆ เรารู้จักกันมานานแล้วล่ะ เคยคุยแต่ยีนส์ เจ้าชาย ชามิน 

แต่ไรเฟิล วินเซนต์ กับไฮเดนยังไม่เคยคุยด้วยเลย แต่อีกไม่นานหรอก

เพราะเรามาอยู่กลุ่มเดียวกันแล้วนี่นา สมาชิกต้องรู้จักกันอย่างทั่วถึง -ยิ้ม-

เราพูดคุยกันแบบพี่น้อง รักกันเหมือนพี่น้อง มีอะไรก็มาเล่าสู่กันฟังเสมอ

พอใครสักคนมีปัญหาก็มาปรึกษากันและหาทางช่วยจนถึงที่สุด 


พวกเราสัญญากันว่าจะไม่ทิ้งกันเด็ดขาด ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น

ถึงแม้พวกน้องๆ ส่วนใหญ่จะเป็นผู้ชาย แต่สามารถรับฟังทุกเรื่องของเรา 

ขณะเดียวกัน เราก็รับฟังทุกเรื่องของพวกน้องๆ ได้เหมือนกัน (*-*)

และสิ่งนี้เองที่ทำให้พวกเราผูกพันกันมากขึ้น ถึงแม้จะไม่ใช่พี่น้องท้องเดียวกันก็ตาม


สิ้นปีนี้หรือต้นปีหน้าเราก็จะไปเที่ยวญี่ปุ่นกับน้องยีนส์ (ที่เป็นผู้หญิงอีกคนในกลุ่ม)

เราไปแบบประหยัดค่ะ กลัวเก็บเงินไม่ทัน คิดว่าจะเที่ยวซัก 1 อาทิตย์ก็เกินคุ้มแล้วล่ะ 

ก่อนไปต้องเช็คว่าสครูวจะมีอีเว้นท์ช่วงนั้นรึเปล่า? ถ้ามีก็จะได้เพิ่มไปในทริปด้วย

จริงๆ เป้าหมายของเราสองคนคือไปเที่ยวด้วยกัน แต่ไปเจอศิลปินเป็นของแถม อิอิ

เสียดายเจ้าชายกับชามินไม่ได้ไปด้วย เพราะต้องเดินทางกลับบ้านเกิด 


ทีแรกชามินจะให้พักที่บ้านของเค้า (ในญี่ปุ่น) แต่เราสองพี่น้องเป็นโรคขี้เกรงใจค่ะ

เลยปฏิเสธน้ำใจและหาที่พักเอง เป็นโรงแรมขนาดย่อมเยา ซึ่งก็หาเจอแล้วล่ะ

อยู่แถวๆ Suginami ขอให้วันที่ใกล้จะเดินทางโรงแรมไม่เต็มด้วยเหอะ (>/\<) 

และตอนแรกอยากไปกะทัวร์ จะได้ประหยัด แต่ยีนส์อยากจะไปเที่ยวกันสองคน

ถ้าได้ไปทัวร์ญี่ปุ่นเมื่อไหร่ จะมารีพอร์ตให้ฟังนะเจ้าคะ (*3*)

ส่วนตอนนี้ขอลาไปแต่งฟิคก่อนเด้อ バイバイ

Day 1 : はじめまして♪

Hi,ย้ายบ้านใหม่มาจาก Exteen ที่ blogger แล้วนะเคอะ


ไม่รู้ว่าเอ็กทีนเป็นอะไร เข้าทีไรล่มทุุกที (- -) 


เลยย้ายมาอัพบล็อคที่นี่ชั่วคราว จนกว่าบ้านเก่าจะซ่อมเสร็จ 


ถ้ามันล่มไปตลอด...เสียดายเอนทรี่เก่าง่าาาาาาาา -โหยหวน-




วันนี้เป็นวันครบรอบวันเกิดของหม่าม๊าดิฮั้นค่าาาาาา 


ขอให้แม่มีความสุข สุขภาพแข็งแรง อยู่กับลูกตลอดไปนะคะ 


เนื่องจากเป็นวันเกิดแม่ เลยต้องฉลองกันเล็กๆ ภายในบ้าน 


ทำให้อดดู SCREW TV Vol..20 (T^T) คราวนี้คัสคอสเพลย์ค่า


ด้วยความอยากรู้ว่าพี่แกจะคอสเป็นอะไร เลยมาเช็ครูปภาพจาก Tumblr 


จนได้พบสิ่งนี้....ทำใจดีๆ ก่อนดูนะคะ แทบไม่เหลือเค้าความหล่อเลยค่ะ

เห็นแล้วต้องร้องว่า โอ้วววววววว มาย ก็อดดดดดดดดด *Shock*

ช่างเป็นเมดที่...น่ากลัวจริงๆ ค่ะ (TAT) เด็กเห็นแล้วต้องร้องไห้แน่ๆ

こわいね น่าหรัวจริงๆ ค่ะ -เหงื่อตก- (น่ารัก+น่ากลัว)

แสลงมาจาก かわいい- น่ารัก + こわい- น่ากลัว

และสุดที่รักของอิคุมะ มานาบุ แก...หล่อมว๊ากกกกกกกกกก -ร้องไห้-

พรุ่งนี้จะรอดูว่ามีใครอัดไว้รึเปล่า ฮื่ออออออออออ อยากดู 

แล้วจะมาอัพใหม่นะคะ คืนนี้ขอไปฝันดีถึงเมดคัสก่อน （笑）