โอ่ยยยยยยยยย ดูเหมือนจะทิ้งบล็อคนี้ไว้นานมาก ขอโต๊ดดด
ตั้งแต่ปีใหม่ผ่านมาจะ 3 เดือนแล้ว บล็อคเน่าสุดๆ (-0-)
เหมือนบล็อคนี้จะเป็นส่วนตัวสำหรับเราเหลือเกิน เราเรียกว่าไดอารี่ดีกว่า
พอดีเฟสบุ๊คเออเร่อ ไม่รู้จะทำยังไง เลยมาอัพไดอารี่เวิ่นเว้อแก้เซ็ง
จริงๆ ก็อยากเวิ่นหลายเรื่องมาก เอาเรื่องไหนก่อนดีนะ?
เริ่มต้นด้วยเรื่องคนเพ้อเจ้อดีกว่า แบบไม่รู้นางเป็นอะไรนักหนา เหมือนขาดอะไรในชีวิต
วันๆ เอาแต่แต่งเรื่องหลอกคนอื่น เพื่อให้ตัวเองดูพิเศษ ดูมีอะไร มันเว่อร์เกินจริงไปป่ะ?
จุดประสงค์ของนางคงต้องการจะอวด ทำให้คนอื่นอิจฉา ท่าทางจะมีปมด้อยนะ
แต่ขอโทษเถอะ มีใครอิจฉานางบ้าง? ไม่มีใครเชื่อเรื่องที่นางแต่งขึ้นมาหรอก
ยังมีคนไปหลงเชื่อนางอีกนะ ไม่รู้เชื่อเข้าไปได้ยังไง? ไม่มีความน่าเชื่อถือเลยสักนิด เฮ้อ~
เรื่องต่อไปนี่เป็นเรื่องของเราเอง รักคนง่ายจนได้เรื่องเลย (-_-")
จริงๆ แล้วก็ไม่อยากให้มันเป็นแบบนี้หรอกนะ ทำไงได้ล่ะ?
คนนึงก็รักมานาน แต่ยังไม่เคยคุย ไม่เคยไ้ด้พบเจอ ได้แต่เห็นหน้าทางโลกโซเชี่ยล
อีกคนก็เพิ่งมารู้จักได้ 2 ปี ได้คุยกัน จนเกิดความรู้สึกดีๆ แต่ก็ยังไม่เคยเห็นหน้ากัน
แต่เราดันไปบอกรักคนที่มาทีหลังก่อน คือบอกกับเจ้าตัว ไม่ได้บอกผ่านทวิตเหมือนคนแรก
เค้าก็รับความรู้สึกของเรา แต่ดูเหมือนเค้าจะยังไม่มั่นใจว่าเรารักเค้าคนเดียว
ก็เพราะ...เรายังตัดใจจากคนที่รักคนแรกไม่ได้น่ะสิ...เฮ้อออออออออออ
ตอนนี้ก็อยู่ในช่วงพิจารณาว่าเรารักใครกันแน่? คนแรกก็รัก คนสองก็รู้สึกมีใจ
แต่คนแรกคงเป็นไปไม่ได้เลยที่จะรักกัน คนที่สองก็ยังไม่แน่ไม่นอน ไม่รู้เค้าจะรอเรามั้ย?
สุดท้ายเราคงต้องเลือกรักตัวเองดีกว่า แค่ได้บอกความรู้สึกให้พวกเค้ารับรู้ก็พอ...
หมดละเรื่องเวิ่นเว้อ (Yui 2 : ไหนว่ามีเยอะไง?) ก็เยอะ....แต่ขี้เกียจพิมพ์
เออ ใช่ เรื่องคอมพังอีกเรื่องละกัน ไม่รู้มันจะพังบ่อยอะไรนักหนา พร่องงงส์!!
คราวนี้อย่าลบข้อมูลฉันไปนะ ขี้เกียจตามเก็บฟิคที่แต่งไว้กองเท่าภูเขา
(เว่อร์ไป แค่มานะอิคุ 35 เีืีืรื่อง แล้วโทงะอีก 32 เรื่องเอง ....)
จบละ...แล้วจะมาเวิ่นเว้อใหม่นะเค่อะ