สวัสดียามบ่ายเคอะ อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย ดูแลตัวเองด้วยนะคะ
ส่วนตัวเราเองดูเหมือนกำลังจะป่วย (- -") ช่วงนี้ง่วงนอนเร็วมาก
ปวดหัวข้างเดียว รู้สึกอ่อนเพลีย ขนาดเข้านอนไวแล้วนะ
ปกติเข้านอน 5 ทุ่ม เดี๋ยวนี้เร็วขึ้นมาอีก 30 นาที เป็น 4 ทุ่มครึ่ง
แถมตอนนี้ยังรู้สึกเจ็บที่คอด้านขวาอย่างบอกไม่ถูก เป็นมา 2-3 วันละ
เหมือนมีอะไรบวมๆ เป็นก้อนอยู่ด้านใน พอแตะแล้วก็รู้สึกเจ็บ
แต่ยังกลืนน้ำลายได้ ไม่เจ็บคอเหมือนตอนเป็นหวัดลงคอ
น้องบอกว่าอาจจะเป็นคอพอกก็ได้ หะ?...เย้ยยยย คอพอก!!!
แล้วตูจะทำอย่างไรดี? ต้องผ่าตัดมั้ย? หรือรักษายังไง?
ต้องไปเซิร์จดูโรคคอพอกละ ว่าอาการใกล้เคียงกันรึเปล่า?
พ่อแม่ก็มิว่าง พาไปหาหมอมิได้ คงต้องดูแลตัวเองไปก่อน
เออ แม่มาบอกอีกว่าอาจจะเป็นเพราะไทรอยด์ก็ได้
เพราะเราเป็นโรคประจำตัวไม่มีต่อมไทรอยด์ตั้งแต่เกิด
และยังไม่เคยไปเจาะเลือดตรวจจริงๆ จังๆ ซะที (T^T)
คิดในแง่ดีว่าถ้าได้ผ่าตัดจริงๆ คงจะได้ผอมทางอ้อมแน่ๆ เย้ เหอๆๆ
2555-07-18
2555-07-12
Day 11 : ไม่ได้เกลียด แต่ก็ไม่ชอบ
สวัสดีค่ะ พี่ๆ น้องๆ ที่หลงผ่านมาแถวนี้ (เผื่อจะมี)(^人^)
มิได้มาหาเสียงนะเคอะ (笑)มาอัพบล็อคค่า ทิ้งไว้หลายวัน
วันนี้จะมาบ่น(เหมือนเดิม) เกี่ยวกับกระแส " บอท " ในทวิตเตอร์
คือ...ยังไงดีอ่ะ (- -)? เราก็ไม่ได้ว่าอะไรบอทเหล่านี้หรอกนะ
เพราะคงชอบศิลปินคนนี้มากๆ เลยระบายความคลั่งไคล้ออกมาในทางนี้
หรือเห็นศิลปินคนนี้เป็นไอดอลเลยทำตาม ไม่ได้ทำให้ใครเดือดร้อนก็ดีไป
แต่ ณ ที่นี่คือ ความคิดเห็นส่วนตัวของเราคนเดียว นะ
ถ้าหากใครผ่านมาเห็นบล็อคนี้ ข้อความนี้ แล้วล่ะก็...
อย่าได้เข้าใจผิดว่าเราเกลียดชังบอทแต่อย่างใด
กรุณาอย่าดราม่าหรือเอาไปเผยแพร่ที่ใดโดยไม่ได้รับอนุญาตจากเราเด็ดขาด
ในฐานะที่เราชื่่นชอบศิลปินวิช่วลมากคนหนึ่ง เราอยากคุยกับศิลปินตัวจริง
ผ่านทางทวิตของเค้า ถึงเค้าจะไม่ได้ตอบกลับก็ช่าง ถือว่าเราได้คุยกะเค้าละ
ไม่ได้อยากคุยผ่านบอทที่เป็นตัวแทนที่ไม่ใช่ตัวจริงอ่ะ มันแทนกันไม่ได้เลย
เวลาคุยแล้วมันไม่ได้อารมณ์เลยสักนิด เหมือนคุยเล่นกับเพื่อนๆ ในกลุ่ม
ไม่ต้องบอกว่า " ถ้าไม่ชอบก็ไม่ต้องคุยสิ " หรอก เพระเราไม่คิดจะคุยอยู่ละ
แค่มาอัพระบายความรู้สึกเท่านั้น ไม่ได้ทำให้ใครเดือดร้อนเหมือนกัน
บอทที่เล่นเป็นตัวศิลปินจะรู้จักศิลปินคนนั้นดีมาก-น้อยแค่ไหนเราก็ไม่รู้
คำพูดที่ใช้คุยกันก็เหมือนกับผู้หญิงที่พูดจาห้วนๆ เลียนแบบผู้ชายนั่นแหละ
เชื่อสิ ร้อยทั้งร้อยที่เล่นบอทน่ะ ผู้หญิงทั้งนั้น ไม่มีผู้ชายคนไหนมาเล่นแบบนี้หรอก
จบละ มันเป็นความรู้สึกที่เรียกว่า " ไม่ได้เกลียด แต่ก็ไม่ชอบ " นั่นเองค่ะ
โปรดทำความเข้าใจด้วย เราไม่ได้โจมตีใคร แค่อยากเวิ่นเว้อตาม คหสต.
2555-07-05
Day 10 : 俺の幸せだ
こんばんはm(_ _)m*ปัดฝุ่น*
รู้สึกว่าจะไม่ได้อัพบล็อคเสียนานเลย ฝุ่นเกาะไปหมดละ
วันนี้ได้ฤกษ์งามยามดีมาอัพบล็อคซักหน่อย (*-*)
หัวข้อในวันนี้คือ " ความสุขของฉัน " ไม่ใช่เรียงความนะเออ
เมื่อก่อนเราเป็นคนขี้เหงาอย่างแรง ถ้าไม่มีคนคุยด้วยจะหงุดหงิด
งุ่นง่าน รำคาญใจ อารมณ์เสีย พาลทุกสิ่งทุกอย่างที่ขวางหน้า (อันตรายอย่างแรง)
แต่ตอนนี้เราไม่ได้เป็นเช่นนั้นแล้วค่ะ ดีใจกับตัวเองที่รู้สึกปลง เอ๊ย ทำใจได้แล้ว
เพราะว่าเรามีน้อง MK คอยคุยกับเราเสมอ ไม่เคยหายไปไหน อยู่เป็นเพื่อนเราตลอด
บางครั้งอาจจะหายไปบ้าง เพราะเค้ามีงานให้เคลียร์ยุ่งไปหมด แต่ก็ยังมาคุยกะเรา
ช่วงที่เค้าหายไปเราก็แต่งฟิครอ ฟังเพลงคลอไปด้วย มีความสุขจัง ♪
ตอนนี้กำลังแต่งภาคต่อของฟิคแวมไพร์อยู่ค่ะ เนื้อเรื่องหลักจบไปละ 19 ตอน!
ชอบฟิคแนวนี้มานานแล้ว แต่ก็เพิ่งได้ลงมือแต่งเองนี่แหละ เพราะกลัวแต่งไม่ดีพอ
บางทีก็อ่านฟิคที่เค้าแปลจากน้องอีกคนมาให้ สนุกดีนะ อ่านฟิคของคนอื่น
ปกติเราจะแต่งเอง อ่านของตัวเองซะส่วนใหญ่ เพราะไม่มีใครแต่ง 'มานะอิคุ' เลย
แต่น้องไอน่าอุตส่าห์แต่งให้อ่าน ว้าววววววววววววว (*0*) แต่งสนุกด้วยนะจ๊ะ
อ่านแล้วติดมากเลย ไม่เคยติดฟิคของใครแบบนี้มาก่อน เป็นแนวทวิภพซะด้วย (笑)
เนื้อเรื่องโดยย่อ
มานาบุเป็นท่านทูต นิ่ง เงียบ พูดน้อย แต่หื่นมว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก //บุตบ
ส่วนน้องอิคุจังของเราก็น่ารัก ร่าเริง ใสซื่อ และได้มาแต่งงานกับมานาบุในโลกอดีต
แถมฉากแบบว่า อื้อออออ หืออออออออออออ (-.,-) (เนื้อเรื่องย่อจริงๆ นะ สั้นเชียว)
ตอนนี้กำลังมันส์เลยเค่อะ กำลังรอให้น้อง MK กลับจากอังกฤษมาแปลให้อ่าน (*3*)
ระหว่างรอทำงาน รอผลสอบวัดระดับ ก็แต่งรอฆ่าเวลาไปพลางๆ ไม่รีบร้อนหางานละ
คนอื่นจะว่ายังไงก็ช่างมันปะไร แค่พ่อแม่เข้าใจเราก็พอ เพราะฉะนั้น " หุบ-ปาก-ซะ " -ยิ้ม-
เป้าหมายของเราจะไม่ใช่แค่ความฝันต่อไป พอได้ทำงานแล้วก็ค่อยๆ เก็บเงินไปเรื่อยๆ
และเราจะไปเที่ยวกันแบบสองต่อสองกับน้อง MK สุดที่รักตามที่ได้สัญญากันเอาไว้
เป้าหมายไม่ใช่แค่ไปดูศิลปินอย่างเดียวนะคะ เรื่องเที่ยว เรื่องกิน มาเป็นอันดับ 1 ค่ะ!!
(ไม่ค่อยจะเห็นแก่กินเลยนะแกร์ - -* // ซัมวัน)
อ้อ เราไม่ได้ตั้งใจจะไปดูไลฟ์หรอก เพราะเป็นคนไม่ชอบที่ที่คนเยอะ เสียงดัง อึดอัด
อยากไปมีทติ้งอย่างเดียวอ่ะ ศึกษาขั้นตอนการมีทติ้งมาเรียบร้อยละ เหลือแต่ไปนี่ละ ก๊ากกก
ส่วนเรื่องเพื่อนที่ญี่ปุ่นก็ให้น้องเราจัดการ โอร้วววว ทุกอย่างช่างลงตัวอะไรอย่างนี้ อิอิ
ไม่รู้จะเม้าท์อะไรละ ไปอัพฟิคต่อดีกว่า กำลังมันส์ แต่งเอง อินเองจ๊ะ XD バイバイ
รู้สึกว่าจะไม่ได้อัพบล็อคเสียนานเลย ฝุ่นเกาะไปหมดละ
วันนี้ได้ฤกษ์งามยามดีมาอัพบล็อคซักหน่อย (*-*)
หัวข้อในวันนี้คือ " ความสุขของฉัน " ไม่ใช่เรียงความนะเออ
เมื่อก่อนเราเป็นคนขี้เหงาอย่างแรง ถ้าไม่มีคนคุยด้วยจะหงุดหงิด
งุ่นง่าน รำคาญใจ อารมณ์เสีย พาลทุกสิ่งทุกอย่างที่ขวางหน้า (อันตรายอย่างแรง)
แต่ตอนนี้เราไม่ได้เป็นเช่นนั้นแล้วค่ะ ดีใจกับตัวเองที่รู้สึกปลง เอ๊ย ทำใจได้แล้ว
เพราะว่าเรามีน้อง MK คอยคุยกับเราเสมอ ไม่เคยหายไปไหน อยู่เป็นเพื่อนเราตลอด
บางครั้งอาจจะหายไปบ้าง เพราะเค้ามีงานให้เคลียร์ยุ่งไปหมด แต่ก็ยังมาคุยกะเรา
ช่วงที่เค้าหายไปเราก็แต่งฟิครอ ฟังเพลงคลอไปด้วย มีความสุขจัง ♪
ตอนนี้กำลังแต่งภาคต่อของฟิคแวมไพร์อยู่ค่ะ เนื้อเรื่องหลักจบไปละ 19 ตอน!
ชอบฟิคแนวนี้มานานแล้ว แต่ก็เพิ่งได้ลงมือแต่งเองนี่แหละ เพราะกลัวแต่งไม่ดีพอ
บางทีก็อ่านฟิคที่เค้าแปลจากน้องอีกคนมาให้ สนุกดีนะ อ่านฟิคของคนอื่น
ปกติเราจะแต่งเอง อ่านของตัวเองซะส่วนใหญ่ เพราะไม่มีใครแต่ง 'มานะอิคุ' เลย
แต่น้องไอน่าอุตส่าห์แต่งให้อ่าน ว้าววววววววววววว (*0*) แต่งสนุกด้วยนะจ๊ะ
อ่านแล้วติดมากเลย ไม่เคยติดฟิคของใครแบบนี้มาก่อน เป็นแนวทวิภพซะด้วย (笑)
เนื้อเรื่องโดยย่อ
มานาบุเป็นท่านทูต นิ่ง เงียบ พูดน้อย แต่หื่นมว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก //บุตบ
ส่วนน้องอิคุจังของเราก็น่ารัก ร่าเริง ใสซื่อ และได้มาแต่งงานกับมานาบุในโลกอดีต
แถมฉากแบบว่า อื้อออออ หืออออออออออออ (-.,-) (เนื้อเรื่องย่อจริงๆ นะ สั้นเชียว)
ตอนนี้กำลังมันส์เลยเค่อะ กำลังรอให้น้อง MK กลับจากอังกฤษมาแปลให้อ่าน (*3*)
ระหว่างรอทำงาน รอผลสอบวัดระดับ ก็แต่งรอฆ่าเวลาไปพลางๆ ไม่รีบร้อนหางานละ
คนอื่นจะว่ายังไงก็ช่างมันปะไร แค่พ่อแม่เข้าใจเราก็พอ เพราะฉะนั้น " หุบ-ปาก-ซะ " -ยิ้ม-
เป้าหมายของเราจะไม่ใช่แค่ความฝันต่อไป พอได้ทำงานแล้วก็ค่อยๆ เก็บเงินไปเรื่อยๆ
และเราจะไปเที่ยวกันแบบสองต่อสองกับน้อง MK สุดที่รักตามที่ได้สัญญากันเอาไว้
เป้าหมายไม่ใช่แค่ไปดูศิลปินอย่างเดียวนะคะ เรื่องเที่ยว เรื่องกิน มาเป็นอันดับ 1 ค่ะ!!
(ไม่ค่อยจะเห็นแก่กินเลยนะแกร์ - -* // ซัมวัน)
อ้อ เราไม่ได้ตั้งใจจะไปดูไลฟ์หรอก เพราะเป็นคนไม่ชอบที่ที่คนเยอะ เสียงดัง อึดอัด
อยากไปมีทติ้งอย่างเดียวอ่ะ ศึกษาขั้นตอนการมีทติ้งมาเรียบร้อยละ เหลือแต่ไปนี่ละ ก๊ากกก
ส่วนเรื่องเพื่อนที่ญี่ปุ่นก็ให้น้องเราจัดการ โอร้วววว ทุกอย่างช่างลงตัวอะไรอย่างนี้ อิอิ
ไม่รู้จะเม้าท์อะไรละ ไปอัพฟิคต่อดีกว่า กำลังมันส์ แต่งเอง อินเองจ๊ะ XD バイバイ
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)